"Provodna plastika" elektroprovodni polimeri

Otkriće elektroprovodnih polimera
Ideja da bi polimerni materijali mogli da provode električnu struju do prije tridesetak godina izgledala je potpuno apsurdno. Ipak, 1977. godine Alen Higer (Alan J. Heeger), Alen Mekdirmid (Alan G. MacDiarmid) i Hidejki Širakava (Hideiki Shirakava), potpuno su promijenili ovo gledište otkrićem da se poliacetilen, može učiniti provodnim skoro kao i metal.
Uspjeli su da sintetizuju poliacetilen čija je provodljivost bila reda veličine 105 S m-1 (poređenja radi provodljivost teflona je reda veličine 10-6 S m-1, a srebra 10 8 Sm-1).
Ovo revolucionarno otkriće otvorilo je potpuno novo interdisciplinarno naučno polje, stvorivši preduslove za nevjerovatne mogućnosti praktične primjene, stoga im je Švedska Akademija Nauka dodijelila Nobelovu nagradu za hemiju za 2000. godinu.
I ako je poliacetilen prvi otkriveni elektroprovodni polimer (EPP), sa do sada najvećim stepenom kristaliničnosti, zbog svojih izrazito loših osobina, kao što su osjetljivosti na kiseonik i vlagu kao i teškoće pri obradi, nije našao komercijalnu primenu. Do sada su sintetizovani i mnogi drugi EPP sa mnogo boljim osobinama i različitim mogućnostima praktične primjene, i ako su njihove provodljivosti značajno niže u odnosu na prvi otkriveni EPP.

Sinteza elektroprovodnih polimera

Izbor metoda sinteze EPP zavisi od vrste, oblika i upotrebe materijala koji se želi dobiti.Uopšteno, sinteza EPP može se razmatrati kao hemijska i elektrohemijska. Osnovna
karakteristika hemijski sintetitozovanih EPP je da se oni dobijaju u neprovodnoj formi, pa se naknadnim reakcijama oksidacije i redukcije (dopovanjem) prevode u provodno stanje. Osnovna karakteristika i prednost elektrohemijske sinteze je da se EPP formirani na ovaj način dobijaju direktno u svom provodnom obliku, pošto se rekcija dopovanja odvija istovremeno sa izgradnjom polimernog lanca.

Primjena elektroprovodnih polimera
Do sada je sintetizovan ogroman broj elektroprovodnih polimera zadovoljavajućih osobina za praktičnu primjenu, a mnogi proizvodi su i komercijalizovani kao: elektrohemijski izvori energije, solarne ćelije, organske led diode (OLED-organic led emitting diode), elektrohemijski displeji, hemijski i biohemijski senzori, magnetni štitovi, inhibitori korozije....

Solarna ćelija